In december vorig jaar was Sam in Finale Ligure, Italië om te klimmen. Toen hij op de laatste dag besloot te gaan klimmen direct aan het water, viel zijn oog op een 90m-midline-spot boven het water. Zonder twijfel besloot hij te riggen en nog dezelfde dag liep hij de waterline. Aan de andere kant ontdekte hij een spot die nog wel een grotere uitdaging zou zijn. Een 220m-midline-spot die recht over de baai liep!

Eerste Sessie

Vier maanden later, in april keerde hij terug naar Finale Ligure om de 220m lijn te riggen. Toen één kant vast zat ontdekte hij dat de andere kant van de baai geen geschikte plek had om de lijn te verankeren. Na enige tijd rondgekeken te hebben vond hij zo’n 70 meter verder een spot om de lijn te riggen. Het leek hem vrij onrealistisch om die afstand te belopen. Maar omdat hij bepakt was met een 300m webbing, besloot hij de lijn toch maar te riggen en er gewoon voor te gaan. Zelf schatte hij voorafgaand aan zijn eerste poging dat hij niet verder zou komen dan drie meter, maar niets bleek minder waar. Er stond een wind die vanuit een ideale hoek blies om de lijn te stabiliseren. Na drie dagen vol eindeloze pogingen kreeg hij het voor elkaar om 1/3e van de lijn te lopen. Naar eigen zeggen was het zijn beste gevoel die 100m slackline hem ooit gegeven had!

Tweede Sessie

In mei vertrok Sam met Laura wederom naar de waterline spot, waar hij in drie uur dezelfde lijn opnieuw zou riggen. Dit keer was er helemaal geen wind die hem de vorige keer de benodigde extra stabilisatie verleende. Mede dankzij de 10m sag kreeg hij het niet voor elkaar om verder te komen dan drie meter op de eerste dag. Om de uitdaging iets te verlichten besloten Laura en Sam een kortere waterline op te zetten. Ook hiermee zaten de omstandigheden hun niet mee. Ze werden aangevallen door vogels en Laura haalde zichzelf open na een val van de lijn op een los liggende steen onder water. Later sloeg het noodlot nogmaals toe en verdraaide Laura haar knie tijdens een chongo-poging. Tot overmaat van ramp begaf één van de ankerpunten het tijdens het riggen en kreeg Sam ook nog een ongewenste verfrissing in zee.

Voor Laura was dit het einde van haar sessies die week, maar Sam besloot nog door te gaan. Zelfs zonder de gunstige wind en na alle tegenslagen trotseerde Sam de omstandigheden, gemotiveerd vanwege het feit dat hij nog nooit zoveel plezier had gehad op een lijn!

Derde Sessie

Na zijn aankomst in Zwitserland wilde Sam eigenlijk drie dagen thuis blijven, maar door de regen daar besloot hij de volgende dag een drie-daagse trip te boeken naar de bewuste spot in de Finale Ligure. Hij had afgesproken met wat mensen van slackline Bologna. Bij aankomst troffen ze gelijk de Italiaanse politie. Zij verplichtte hun om de lijn af te breken totdat ze officieel toestemming hadden gekregen van de stad. Dit vanwege de verkeersopstopping die veroorzaakt werd op de weg die langs de spot liep, omdat honderden mensen zich verzamelden langs de weg om foto’s te nemen. De gemeente van Noli stelde voor om de jongens toestemming te geven voor het bouwen van een 111m waterlijn in het midden van Noli. Ze wilde graag dat er een show gegeven werd voor de aanwezige toeristen. Uiteraard stemde de jongens toe en gaven ze een paar uur lange show. Terug bij het 290m lange monster kreeg Sam het voor elkaar om ruim 100 meter te lopen, voordat hij weer zijn trein terug moest pakken naar huis.

Vierde Sessie

Wanneer Sam voor de vierde keer terug kwam bij de lijn had hij een overheersend positief gevoel. Na een korte warm-up kreeg hij het voor elkaar om dezelfde 100 meter af te leggen, zonder de wind. En twee dagen later waren de ideale windcondities weer terug. Zijn eerste keer oversteken kostte hem slechts drie catches. Vervolgens bij een poging van het begin van de lijn, wist hij te blijven staan tot hij het midden van de lijn bereikte. En tot slot wist hij eindelijk de lijn uit te lopen!

Samuel besloot na zijn prestatie nog langer te blijven, om te spelen met de lijn en om het nogmaals te proberen toen de wind weer was gaan liggen. De volgende dag was het moment van de bittere waarheid: Sam had nog eens 30 pogingen nodig om, zonder de wind die hem voorheen zo stabiliseerde, de lijn uit te lopen. Het was wel even bikkelen voor hem, zeker omdat de lijn al de nodige tol had geëist van zijn lichaam in de dagen daarvoor!

Record

Deze lijn wordt over het algemeen gezien als een NEXT Water Midline. Met zijn loop-eigenschappen en de visuele karakteristieken kwam het voor Sam’s gevoel het dichtst bij een waterline. Hoe dan ook is het de langste polyester slackline die tot nog toe ooit over water werd gespannen. Het waren zware sessies die veel plezier opleverden. Sam heeft er een hoop nieuwe vrienden aan over gehouden met wie hij een geweldige tijd heeft beleefd. En daarnaast hij heeft gigantische hoeveelheden pizza en cappuccino verslonden tijdens zijn verblijf in Italië! Binnenkort hoopt hij op meer mogelijkheden tot waterlinen in hetzelfde gebied. Zijn oog viel tijdens zijn vorige verblijf al op een 420m-water Midline mogelijkheid, vlak achter de 290m spot. Als er iemand is die dit wilt proberen kan je Samuel contacten via Slacktivity.ch!

Zijn dank gaat uit naar:

• Laura, voor het geweldige gezelschap en haar geduld terwijl Sam de strijd met de lijn aanging.
• Rodrigo & Haikal voor hun motivatie en hulp bij het vinden van een verblijfplaats. En daarnaast voor het uitlenen van een roestige fiets om een mooie film te schieten van het hele project.
• Reto, Mäd & Juschi voor de mooie tijd daar en de sessies op de lijn.
• Betty, voor de klim-sessies in Finale die ervoor zorgden dat ze deze spot hebben ontdekt!
• Massimo voor het enthousiasme en de hulp die hij kreeg om de politieagenten te woord te staan.
• Jacopo en alle mensen van slackline Bologna voor de leuke sessies en voor het gebruik van de spontaan opgezette waterline in Noli.
• Artista voor het aanstippen hoe lui Sam eigenlijk is, nadat hij hem had laten weten dat hij elke dag maar één uur werkt.
• Luca voor de uitnodiging om pizza en koffie te komen nuttigen.
• Allesandro voor de toestemming om de lijn op te zetten op deze prachtige locatie.
• Tobi, omdat hij Sam’s taken overnam, zodat hij zijn droom kon realiseren in Italië!

Zonder jullie was dit bijzondere project nooit mogelijk geweest!

Slechts één man op de slackline, maar zoveel mensen die de mogelijkheid tot stand hebben gebracht – slack Life!

Afgelopen weekend is in China een nieuw wereldrecord longline gevestigd. Wederom was het de Duitser Alexander Schülz die het nieuwe record op zijn naam wist te zetten! Hij liep de 610 meter lange lijn uit in een Chinese woestijn. Deze lijn was slechts 9 meter langer dan die van het vorige record, die in November vorig jaar werd gevestigd door de Franse Nathan Paulin en Théo Sanson.

Alexander Schülz verbreekt het wereldrecord longline in een Chinese woestijn.

Tijdens de 610 meter lange sessie moest de lijn steeds opnieuw worden gespannen en ontspannen, door de kleine heuvels en dalen in het landschap. Alexander gebruikte een dyneema webbing van 35g/m, dit bracht het totaalgewicht van de lijn op een kleine 21,5 kilo. Met de 30 á 35 meter sag (doorhang van de slackline) was dit een flinke uitdaging voor de Duitser.

Het is niet de eerste keer dat Alexander een wereldrecord loopt. In 2011 verbrak hij zowel het record op de langste water- en highline. In de afgelopen jaren heeft hij zichzelf bewezen door zowel zijn eigen records, als die van anderen keer op keer te verbreken.

© Johannes Olszewski

Dyneema vs Polyester

Schülz verbrak het record op een high tech dyneema slackline. Het record op een polyester slackline staat nog steeds op naam van de Nederlander Yuri Rhodenborgh, die liep in oktober vorig jaar 405 meter in Tübingen, Duitsland. Ondanks dat deze lijn 200 meter korter was dan die van Schülz, woog de polyester lijn met zijn 59g/m in zijn totaliteit alsnog meer dan de lijn van Alexander en kwam Yuri uit op een kleine 24 kilo slackline.