Andy Lewis
Brent Cain
Aleta Edinger
Sylvan Slacks
Scott Rogers
Brian Mosbaugh
Homer Manson
Ryan Zorg
Thibault Arrappiccatu
Mathieu Pertus
Crack Mouse
Sara Zorg
Guillaume Rolland
Antony Newton
Mimi Guesdon

In december vorig jaar was Sam in Finale Ligure, Italië om te klimmen. Toen hij op de laatste dag besloot te gaan klimmen direct aan het water, viel zijn oog op een 90m-midline-spot boven het water. Zonder twijfel besloot hij te riggen en nog dezelfde dag liep hij de waterline. Aan de andere kant ontdekte hij een spot die nog wel een grotere uitdaging zou zijn. Een 220m-midline-spot die recht over de baai liep!

Eerste Sessie

Vier maanden later, in april keerde hij terug naar Finale Ligure om de 220m lijn te riggen. Toen één kant vast zat ontdekte hij dat de andere kant van de baai geen geschikte plek had om de lijn te verankeren. Na enige tijd rondgekeken te hebben vond hij zo’n 70 meter verder een spot om de lijn te riggen. Het leek hem vrij onrealistisch om die afstand te belopen. Maar omdat hij bepakt was met een 300m webbing, besloot hij de lijn toch maar te riggen en er gewoon voor te gaan. Zelf schatte hij voorafgaand aan zijn eerste poging dat hij niet verder zou komen dan drie meter, maar niets bleek minder waar. Er stond een wind die vanuit een ideale hoek blies om de lijn te stabiliseren. Na drie dagen vol eindeloze pogingen kreeg hij het voor elkaar om 1/3e van de lijn te lopen. Naar eigen zeggen was het zijn beste gevoel die 100m slackline hem ooit gegeven had!

Tweede Sessie

In mei vertrok Sam met Laura wederom naar de waterline spot, waar hij in drie uur dezelfde lijn opnieuw zou riggen. Dit keer was er helemaal geen wind die hem de vorige keer de benodigde extra stabilisatie verleende. Mede dankzij de 10m sag kreeg hij het niet voor elkaar om verder te komen dan drie meter op de eerste dag. Om de uitdaging iets te verlichten besloten Laura en Sam een kortere waterline op te zetten. Ook hiermee zaten de omstandigheden hun niet mee. Ze werden aangevallen door vogels en Laura haalde zichzelf open na een val van de lijn op een los liggende steen onder water. Later sloeg het noodlot nogmaals toe en verdraaide Laura haar knie tijdens een chongo-poging. Tot overmaat van ramp begaf één van de ankerpunten het tijdens het riggen en kreeg Sam ook nog een ongewenste verfrissing in zee.

Voor Laura was dit het einde van haar sessies die week, maar Sam besloot nog door te gaan. Zelfs zonder de gunstige wind en na alle tegenslagen trotseerde Sam de omstandigheden, gemotiveerd vanwege het feit dat hij nog nooit zoveel plezier had gehad op een lijn!

Derde Sessie

Na zijn aankomst in Zwitserland wilde Sam eigenlijk drie dagen thuis blijven, maar door de regen daar besloot hij de volgende dag een drie-daagse trip te boeken naar de bewuste spot in de Finale Ligure. Hij had afgesproken met wat mensen van slackline Bologna. Bij aankomst troffen ze gelijk de Italiaanse politie. Zij verplichtte hun om de lijn af te breken totdat ze officieel toestemming hadden gekregen van de stad. Dit vanwege de verkeersopstopping die veroorzaakt werd op de weg die langs de spot liep, omdat honderden mensen zich verzamelden langs de weg om foto’s te nemen. De gemeente van Noli stelde voor om de jongens toestemming te geven voor het bouwen van een 111m waterlijn in het midden van Noli. Ze wilde graag dat er een show gegeven werd voor de aanwezige toeristen. Uiteraard stemde de jongens toe en gaven ze een paar uur lange show. Terug bij het 290m lange monster kreeg Sam het voor elkaar om ruim 100 meter te lopen, voordat hij weer zijn trein terug moest pakken naar huis.

Vierde Sessie

Wanneer Sam voor de vierde keer terug kwam bij de lijn had hij een overheersend positief gevoel. Na een korte warm-up kreeg hij het voor elkaar om dezelfde 100 meter af te leggen, zonder de wind. En twee dagen later waren de ideale windcondities weer terug. Zijn eerste keer oversteken kostte hem slechts drie catches. Vervolgens bij een poging van het begin van de lijn, wist hij te blijven staan tot hij het midden van de lijn bereikte. En tot slot wist hij eindelijk de lijn uit te lopen!

Samuel besloot na zijn prestatie nog langer te blijven, om te spelen met de lijn en om het nogmaals te proberen toen de wind weer was gaan liggen. De volgende dag was het moment van de bittere waarheid: Sam had nog eens 30 pogingen nodig om, zonder de wind die hem voorheen zo stabiliseerde, de lijn uit te lopen. Het was wel even bikkelen voor hem, zeker omdat de lijn al de nodige tol had geëist van zijn lichaam in de dagen daarvoor!

Record

Deze lijn wordt over het algemeen gezien als een NEXT Water Midline. Met zijn loop-eigenschappen en de visuele karakteristieken kwam het voor Sam’s gevoel het dichtst bij een waterline. Hoe dan ook is het de langste polyester slackline die tot nog toe ooit over water werd gespannen. Het waren zware sessies die veel plezier opleverden. Sam heeft er een hoop nieuwe vrienden aan over gehouden met wie hij een geweldige tijd heeft beleefd. En daarnaast hij heeft gigantische hoeveelheden pizza en cappuccino verslonden tijdens zijn verblijf in Italië! Binnenkort hoopt hij op meer mogelijkheden tot waterlinen in hetzelfde gebied. Zijn oog viel tijdens zijn vorige verblijf al op een 420m-water Midline mogelijkheid, vlak achter de 290m spot. Als er iemand is die dit wilt proberen kan je Samuel contacten via Slacktivity.ch!

Zijn dank gaat uit naar:

• Laura, voor het geweldige gezelschap en haar geduld terwijl Sam de strijd met de lijn aanging.
• Rodrigo & Haikal voor hun motivatie en hulp bij het vinden van een verblijfplaats. En daarnaast voor het uitlenen van een roestige fiets om een mooie film te schieten van het hele project.
• Reto, Mäd & Juschi voor de mooie tijd daar en de sessies op de lijn.
• Betty, voor de klim-sessies in Finale die ervoor zorgden dat ze deze spot hebben ontdekt!
• Massimo voor het enthousiasme en de hulp die hij kreeg om de politieagenten te woord te staan.
• Jacopo en alle mensen van slackline Bologna voor de leuke sessies en voor het gebruik van de spontaan opgezette waterline in Noli.
• Artista voor het aanstippen hoe lui Sam eigenlijk is, nadat hij hem had laten weten dat hij elke dag maar één uur werkt.
• Luca voor de uitnodiging om pizza en koffie te komen nuttigen.
• Allesandro voor de toestemming om de lijn op te zetten op deze prachtige locatie.
• Tobi, omdat hij Sam’s taken overnam, zodat hij zijn droom kon realiseren in Italië!

Zonder jullie was dit bijzondere project nooit mogelijk geweest!

Slechts één man op de slackline, maar zoveel mensen die de mogelijkheid tot stand hebben gebracht – slack Life!

Een nieuw wereldrecord slacklining door Alexander Schulz. Hij liep een highline van 375 meter op een hoogte van 100 meter. De lijn was opgezet tussen 2 grote kalkpilaren in Yangshuo, een stad in de chinese provincie Guangxi. De webbing die Alexander gebruikte was “pure dyneema” van Elephant Slacklines. De lijn werd opgespannen met 5,5 kN.

Experts op grote hoogte

De leden van het team zijn het neusje van de zalm van het Nederlandse Slacklinen. Yuri en Tom liepen beiden Nederlandse records met het lopen van meer dan 200 meter longline. Er wordt dagelijks getraind door het team. Meer informatie over het team vind je op de dreamwalkers website. Het team wordt gesponsord door Slacktivity Slacklines en Slacklineshop.nl.

Op 6 oktober 2013, na een week proberen, liep Jerry Miszewski een nieuw wereldrecord highline, een lijn van 704 voet, zo’n 215 meter. Voor Jerry is Highlinen een metafoor voor het leven.

“Highlining has a ton of metaphors for life actually. A big one is it’s a very clear reaction to what you’re movements, or something you’re doing. It’s very clear that what you’re doing is affecting your surroundings. That directly translates into life – What you do affects where you are and what is about you. What you’re doing is affecting where you’re at. So be aware of yourself. Highlining teaches you that, it teaches you how to be aware.”
– Jerry Miszewski

Samuel Volery van het Slacktivity Slacklines team is op highline ‘vakantie’ te Mallorca geweest. Samen met mede teamlid Salvatore Daniele hebben ze een aantal highlines geopend. De Highline in bovenstaande video was de mooiste highline, van het vaste land naar “Es Pontas”. Es Pontas is bekend vanwege de deep water solo door Chris Sharma.

Samuel doet in de video een buttflip achteruit. Deze trick is niet alleen veel moeilijker op een highline vanwege de hoogte, maar door de leash (het touw waarmee hij bevestigd is aan de line) is de trick nog veel lastiger. Hoewel deze bedoeld is voor je eigen veiligheid (bij een val), is een leash zeer onhandig bij het maken van tricks. Je kunt namelijk gemakkelijk (helemaal bij rotaties) vast komen te zitten in de leash, waardoor de bewegingsmogelijkheid zeer beperkt wordt. Naast deze flip zien we Samuel ook nog een ‘Nasty Chest’ en een ‘chestbounce-180’ maken.

French Highline Record from Pierre Chauffour on Vimeo.

Het franse highline record is verbroken. Théo Sanson liep over 110 meter met 250 meter lucht onder zich. Arena voor deze actie was de prachtige Georges du Verdon. Er waren 6 dagen hard werken voor nodig om het slackline record te verbreken.

Inmiddels ben ik ruim een week in Zürich, de stad waar je niet hoeft uit te leggen aan iemand als je vertelt dat je gaat slacklinen. De stad waar Ferarriâ€s de normaalste zaak van de wereld zijn. De stad waar in het park speciale slackline plaatsen zijn aangewezen. Maar ook de stad waar je een boete krijgt als je geen boombeschermer gebruikt, ook al is dat natuurlijk geen slechte maatregel..

Gedurende een maand werk ik mee met Samuel Volery en Tobias Rodenkirch, de twee mannen achter het Zwitserse slackline merk ‘Slacktivityâ€. Naast het ontwikkelen van slacklines hebben ze ervoor gezorgd dat slacklinen een geaccepteerde sport in Zürich is. In de ‘Chinawiese†(de aangewezen plek om te slacklinen) hangen vrijwel iedere dag -mits het weer het toelaat- mensen hun slackline op.

Om schade aan de bomen en andere problemen te voorkomen is er een bord geplaatst waar de  regels uitgelegd staan om gebruik te mogen maken van de bomen. Deze regels zijn opgesteld in overleg tussen ‘Grünstadt Zürich†en Slacktivity. “Grünstadt Zürich heeft ons gevraagd wat belangrijk is om de bomen en de omgeving heel en schoon te laten, zo hebben wij een voorstel gedaan voor een aantal regeltjes.”Zo legt Samuel uit.Op deze locatie hebben Sam, Tobi en ik samen met de voorzitter van de enige slackline vereniging in Zürich (Verein “Zürich Slackline”), Salvatore Daniele, afgelopen maandag een 175m lange polyester longline opgehangen. Dit was de langste line die tot nu toe opgehangen was in Zwitserland. Bij het opzetten van de line kwam de politie al langs. “Weten jullie wel hoelang dat ding is? Straks breekt de boom nog!”

Nadat Salvatore zijn contactgegevens had gegeven en Samuel de politie overtuigd had dat we wisten waar we mee bezig waren konden we verder gaan waarvoor we gekomen waren. Samuel en Salvatore waren enthousiast om het ‘beest†uit te proberen, als ze ‘m uit zouden lopen zou het immers een Zwitsers record zijn. De langste line van Zwitserland was echter vanzelfsprekend ook de moeilijkste line van Zwitserland. Het lukte mij om het heftig heen en weer schuddende geheel te beklimmen en een paar stapjes te doen. Voor mij was het focuspunt aan de andere kant te imposant. 160 meter verder op focussen terwijl je bij iedere beweging het geheel als een slang voor je uit ziet bewegen was gewoon weg te veel voor mij. Sam lukte het om in het midden tot stand te komen en 30-40 meter te lopen, maar de line helemaal uitlopen bleek nog een stap te ver te zijn..

Er zijn per week zes slackline lessen te volgen voor studenten in Zürich. Al deze trainingen worden gegeven door Samuel en Tobias. De lessen zijn voor iedere student gratis te bezoeken zonder dat ze zich van te voren hoeven aan te melden. In de sporthal worden meerdere sporten tegelijkertijd gegeven. Eén leraar geeft een gezamenlijke warming-up (voor ongeveer 100 mensen) en daarna worden er groepen gemaakt. Zo kun je naast slackline o.a. ook turnen (ringen, rek, tumbling), breakdancen, acrogymnastiek of trampolinespringen (per dag verschilt het programma).

Bij de trainingen staan standaard 6 lijnen gespannen. Bij iedere training hangt er minimaal een goede jumpline. Studenten kunnen daarmee ruiken aan het gevorderde werk; Jumplinen. En zo komt Jonas tenminste ook nog aan zijn uurtje spelen toe!! De lessen zijn zeer inspirerend, als dit hier mogelijk is; waarom dan niet in bijv. Amsterdam? Misschien in Delft? Hopelijk binnenkort meer nieuws..

Zondag ochtend besloten Sam, Salvatore en ik spontaan om richting een verlaten industrie hal net buiten Zürich te gaan. Sam had al een tijdje het idee om een synchroon sessie te tricklinen, maar dan niet met twee slacklines naast elkaar, maar boven elkaar!!! Gezien het hoge dak en de stalen constructies is daar namelijk een 15m hoge slackline mogelijk. Dit zou ook betekenen dat ik mijn eerste highline ga lopen… Het moment dat je aan ziet komen als je hoogtevrees hebt en beslist echt voor slacklinen te gaan trainen/oefenen kwam dus plots wel erg snel dichtbij. Ik wist dat ik een ‘highline†zou gaan lopen hier in Zwitserland en ik wou het ook dolgraag. Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het niet eng vond. Qua hoogtes ben ik altijd een watje geweest. Een jaar geleden realiseerde ik me dat er hoe dan ook ‘ooit†een highline aan zou komen. Daarom ben ikvanaf dat moment bewust mâ€n angst grens stap voor stap gaan verleggen. Nu was het dus tijd voor een echte eindtest. Tot dat het nu dus tijd was voor de echte eindtest.

Eenmaal aangekomen in de hal hadden Salvatore en Sam de lijn binnen een half uur gespannen. Ik hielp Salvatore een beetje zodat ik al wat kon wennen aan de hoogte. Hoewel het eigenlijk nog niet eens een echte highline was (‘slechts†15 meter hoog, geen openlucht – laat staan bergen) was ik behoorlijk gespannen. Eerst ging Sam op de bovenste line tricks uitvoeren en tegelijkertijd maakte ik dezelfde comboâ€s op de onderste line. Door wat Sam allemaal op de line liet zien wist ik zeker dat ik ‘m ook makkelijk aan moest kunnen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Salvatore ging eerst nog met zijn fluit de soundtrack van kill bill spelen. Verre van zuiver, maar dat zorgde ervoor dat ik mijn spanning een beetje weg kon lachen.

Salvatore kwam van de line, bond zijn leash aan mijn klimgordel en ik was klaar om te gaan. Nou, praktisch dan. Nu mentaal nog.. Klimgordel – Check, 8 knoop aan zekeringsring om de slackline – Check, klimgordel – dubbelcheck! Mentaal had ik het zwaar, maar gelukkig is had ik twee ervaren mannen als Sam en Salvo. De laatste woorden die mij tot actie over haalden waren die van Sam: “I think youâ€re going to walk it onsight”. Ik moest hoe dan ook, dus waarom niet nu gewoon? Ik stapte over de rand en klemde mij vast aan de lijn..

Na 3 meter uit de kant geklommen te zijn, zette ik mâ€n ‘Congo Mount‘ in. “Die lukt meteen clean, staan! Ik sta! Oke, nu lopen. Stap voor stap, woow daar is het einde al! Nu draaien, gelukt! Damn, leash om mâ€n linker been gekronkeld. Niet te veel corrigeren nu, been er tussen uit. Yes, weer een stap. Nee ooooohhh.. *val* Gelukkig, goed opgevangen. En weer erop klimmen. Ik loop weer! Oke, nu ik weet dat ik kan lopen moet ik wat proberen (buttbounce! roept Sam) Nee.. dat is te veel van het goede in een keer. Side plank! Mâ€n favo trick:) Jaaaaaa hij lukt! Woow, wat een gevoel! Drop knee, lukt ook! Oeps.. uit balans.. *val* en naar de kant klimmen nu.”

Gelukkig is alles gefilmd en inmiddels hebben Sam en ik er een filmpje van gemaakt (zie boven)! De slacklines die we gebruikt hebben in het filmpje zijn allemaal ‘Experience†lines van SLACKTIVITY®
De komende 3 weken zit ik nog in Zürich, dus een tweede blog zal er zeker ook nog aan komen!